25 sep Zorgondersteuning vzw blogt: Nappuchino…what else?

Napuccino … what else?

door Hans Crampe

Heb jij deze week al een tweet verstuurd?  Het zou best wel kunnen. Elke seconde worden er 6000 tweets de wereld ingestuurd. Recent screenden onderzoekers meer dan 500 miljoen tweets van 2,4 miljoen gebruikers in 84 landen met gespecialiseerde software. Ze evalueerden of de tweets “positieve –optimistische” dan wel  “negatieve-pessimistische” berichten bevatten. Eén resultaat was opvallend. In alle tijdszones en in alle landen was dit steeds weer afhankelijk van het dagritme. In de voormiddag waren de tweets positiever, kort na de namiddag volgde er een negatievere periode en  in de late namiddag werden de tweets weer positiever.

Vind je dit verassend? Het ligt alvast volledig in lijn van ander onderzoek.  Dit verborgen bioritme doorheen de dag (piek, dip en herstel) vind je ook terug bij onderzoeken naar het geluks- en of concentratieniveau van mensen doorheen de dag.  Studenten scoren slechter op wiskundetesten  als ze kort na de middag gegeven worden.  En ook de zorg ontsnapt er niet aan. De meeste fouten worden er gemaakt tussen 13 en 15 uur.

Is dit nu gewoon een weetje of kun je er ook iets mee doen?  Kun je de dip vermijden?  Absoluut!  Pak je meest complexe taken in de ochtend aan, wees extra alert kort na de middag en skip je pauze niet! Onderzoek toont aan dat een pauze, bij voorkeur met anderen,  wonderen kan doen.  In Zweden zijn FIKA-momenten gebaseerd op dit principe. Indien je de pauze kan nemen in de natuur is dit een extra troef! In de literatuur wordt ook een speciale powernap aanbevolen. Bij een nappuccino drink je een tas koffie en probeer je direct erna een 10-tal minuten te slapen in een rustige omgeving. Als je wakker wordt, werkt de cafeïne en is de dip weg.  Sommige organisaties installeren hiervoor “rustruimtes”. Waren de Spanjaarden dan hun tijd ver vooruit met hun Siësta?  Niet echt, want middagdutjes die langer dan een half uur duren hebben een omgekeerd effect. Je voelt je er net slaperiger door.

Maar je bent niet alleen onderhevig aan dagritmes maar ook aan levenscycli. Ook deze volgen meestal het U-patroon.  Een goede start, een dipje in het midden en een piek op het einde. En inderdaad, beginpunten zijn vaak mijlpalen.  Je brengt frequenter een goed voornemen in de praktijk bij het begin van een nieuwe periode zoals een week of een jaar.  Een bespreking over een nieuwe strategie hou je best op maandag. Het strookt beter met het tijdsgevoel van je medewerkers.  Een goede start geeft je wel vleugels maar dan vlakt het geleidelijk aan wat af en ga je zelfs naar een dipje: de midlife of het midpoint.  Na het midpoint  gaat het weer wat beter. Want ook eindpunten zijn mijlpalen. Met een eindstreep in zicht kan je net iets meer of ben je iets meer geprikkeld. Veertig procent van de meeste mensen loopt hun eerste marathon op de leeftijd van 29, 39, 49 of 59 jaar, net voor het einde van een decennium.

Dit U-verloop kun je ook zien in de levenscyclus van projecten in je organisatie. Ook deze gaan niet lineair voorruit.  Ook hier merk je een sterke start, een dipje in het midden en een opflakkering op het einde. Mensen zijn tot heel wat in staat met de eindstreep in zicht.  Bij grotere verhuis-, bouw- of LEAN-projecten wordt heel wat werk verzet net voor de deadline. Maar projecten kennen in het midden helaas dus ook een  vervelend midpoint. De motivatie en de drive gaan even verloren. Maar niet getreurd! Er is een eenvoudige oplossing die geniaal is in zijn eenvoud.

Tover je midpoint om in een tusseneindpunt en je hebt terug de voordelen van een begin- en een eindpunt. Hierdoor kun je weer opveren. Breng bijvoorbeeld een tussentijds rapport uit. Deel je projecten op in korte sprints met een tussenscore!   Onderzoek bij sportwedstrijden toont aan dat ploegen met  een kleine achterstand in de rust frequenter winnen. De tussenstand aan de rust helpt dus.  Alsof er een mentaal alarm je wakker schudt. Deze strategie kun je zeker gebruiken bij de opvolging van projecten.

Je kunt er ook een levensfilosofie van maken. Ook je dag, je carrière of je leven kun je indelen in kortere stukjes. Je leven bestaat, als je wat geluk hebt, uit ongeveer 4000 blokjes van een week waar je er misschien al meer dan 2000 van hebt opgebruikt.  Je kunt ze zichtbaar maken via een soort levenskalender.  De kalender helpt je om af en toe een tussenstand op te maken. Wat wil je nu met die overblijvende blokjes bereiken? Meer investeren in je passie, je gezin en sociale contacten?  En je kunt elke week opnieuw beginnen.  Zo tover je een haperend levens- of carrière-doel misschien om tot een frisse start. Het houdt je scherp!  Net als een nappucinno.

Hans Crampe

Bestuurder Zorgondersteuning vzw