19 jun Zorgondersteuning vzw blogt: “Het winteruur”
Geplaatst op 14:26h
in
Blog
door Karen Christiaen
Het winteruur
door Hans Crampe
Bij veel mensen gaan de haren op hun rug rechtstaan als ze voor de eerste keer over Lean-management horen. “Wij maken geen auto’s”, is zowat de meeste gehoorde reactie bij de start van een opleiding. En dat is uiteraard zo. Maar, met een goede vertaling kunnen de Lean-inzichten helpen om een stap voorwaarts te zetten richting meer klantgericht en efficiënt werken. De vrijgekomen tijd zal je natuurlijk wel moeten invullen met waardetoevoegende activiteiten. Anders kan je net zo goed voortdoen zoals vandaag. Elk jaar kan je een mooie denkoefening doen als het zomeruur verandert in het winteruur. De dag wordt plots een uur langer. Wat doe je meestal in dat extra uur? Als je met je gezin een uur voorziet om een bepaalde activiteit te doen zal je dit uur waarschijnlijk nuttig gebruiken. Het kan ofwel een nuttige ofwel een plezierige ervaring worden. Of misschien wel de combinatie van beide. Als je er niet op voorhand over nadenkt zal er hoogstwaarschijnlijk niets extra gebeuren in het extra uur. Zo is het ook in je organisatie. Maar het is gelukkig eenvoudig. Net zoals bij het winteruur zal je het moeten plannen. En wat je plant zal waarde moeten toevoegen.
Maar het vraagt een andere manier van kijken. Wij werken vandaag soms met een stompe bijl verder omdat we geen tijd hebben of maken om hem te slijpen. Slim is dat natuurlijk niet. Stel je voor dat je blijft verder rijden met je auto omdat je geen tijd hebt om bij te tanken. Het kan dus anders en dat vraagt om de Lean-bril op te zetten. Je kent de metafoor wel van het halve glas rode wijn. De pessimist zegt dat de helft al op is, terwijl de optimist zegt dat hij nog een half glas heeft. Maar wat zegt de Lean-expert dan? Inderdaad: het glas is twee keer te groot.
Zo eenvoudig is het natuurlijk niet om Lean te werken. Je voelt je vandaag vaak al als een duizendpoot die gevraagd wordt om zijn beste beentje voor te zetten. Om nog maar te zwijgen van de klanten. Ze zijn precies Rupsje Nooitgenoeg! En in het ritme van de dag draai je maar uren. Soms helpt het dan om even afstand te nemen. Om toch even te tanken. Soms helpen een aantal eenvoudige regels.
Een eerste gouden tip is om terug te keren naar de bedoeling van wat je doet. Waarom doe je wat je doet? Hoe duidelijker het doel is geformuleerd, hoe meer het motiveert. Je kent dit gevoel misschien als je gps instelt dat je je bestemming om 17.23 uur zal bereiken. Ben je dan niet getriggerd om dit doel te bereiken? Meer nog, je zou het liefst het doel verbeteren. Zo is het ook met onze werkdoelen.
En als je dit doel aangepakt hebt, is de volgende vraag: hoe kan ik dit zo eenvoudig mogelijk bereiken? Los van de bestaande regels. Niet klakkeloos aanvaarden dat dit zo moet. De bijl aan de wortel dus. Die vragen kan je jezelf stellen als je naar jaarlijkse gewoonte met elke medewerker een functioneringsgesprek plant. Leveren die gesprekken meer op dan ze kosten? Dit is de harde kant van Lean.
Maar om Lean te kunnen werken heb je ook een zachte kant nodig. Hierbij heb je andere leiderschapskwaliteiten nodig. Je moet medewerkers kunnen betrekken en vertrouwen kunnen bouwen. Je moet je medewerkers aan de binnenkant kunnen raken. Je moet zien wat je mensen kunnen worden, niet wat ze zijn. Je moet een multiplier worden. Het beste uit je mensen weten te halen. Daarvoor moet je je medewerkers vertrouwen. En als het vertrouwen er nog niet is, kan je alvast beginnen met transparant te zijn. Ervoor zorgen dat je medewerkers elkaar besmetten met het Lean-gedachtegoed. En dan, dan heb je een grote stap voorwaarts gezet. Dan zal je niet moeten piekeren over de toekomst. Je zal geen waarzegsters of complexe modellen nodig hebben om de toekomst te voorspellen. Nee, dan zal je de toekomst maken.
Hans Crampe